เริ่มต้นธุรกิจให้ประสบความสำเร็จแบบอับดุรเราะฮฺมาน บินเอาฟ์ เรารับรู้เรื่องราวของอับดุรเราะฮฺมานบินเอาฟ์ด้วยเหตุการณ์หลังการอพยพจากมักกะฮฺไปสู่มาดีนะฮฺ ในครั้งนั้นท่านนบีมุฮัมมัด ซ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม มีไอเดียที่จะจับคู่ชาวมาดีนะฮฺเจ้าบ้าน ให้เป็นพี่น้องกับชาวมักกะฮฺผู้อพยพมาเพียงตัวเปล่า เพื่อให้ชาวมาดีนะฮฺได้มีโอกาสช่วยเหลือพี่น้องชาวมักกะฮฺของเขา คู่อื่นๆก็ไม่มีเรื่องเล่าเท่ากับคู่ของอับดุรเราะฮฺมานบินเอาฟ์ กับซะอฺ อิบนุอัรรอบีอะฮฺ ซะอฺซึ่งเป็นชาวมาดีนะฮฺผู้มั่งคั่งได้กล่าวกับอับดุรเราะฮฺมานว่า พี่น้องของฉัน! ในระหว่างชาวมาดีนะฮฺ ฉันเป็นผู้มั่งคั่งที่สุด ฉันมีสวนสองแห่งและมีภรรยาสองคน หากท่านชอบสวนของฉัน ฉันก็จะยกมันให้กับท่าน หากท่านพอใจภรรยาของฉัน ฉันก็จะหย่ากับนางให้ท่าน อับดุรเราะฮฺมานตอบกลับไปสั้นๆว่า ขออัลลอฮฺคุ้มครองท่าน ครอบครัวของท่านและทรัพย์สินของท่าน แค่บอกให้ฉันรู้ก็พอแล้วว่าตลาดอยู่ที่ไหน แล้วเรื่องราวก็ดำเนินไปจนถึงการที่อับดุรเราะฮฺมานกำเหรียญเดียวในมือไปตลาด และทำการเจรจาต่อรองกับพ่อค้าเมล็ดพืชว่า ขอซื้อเมล็ดพืชด้วยเงินหนึ่งเหรียญ แต่ขอมีเงื่อนไขนิดหน่อย ในการชั่งตวง เขาขอเอานิ้วเปียกน้ำจิ้มไปในกองเมล็ดพืช เมล็ดพืชติดนิ้วมาเท่าไหร่ ก็ถือว่าได้เท่านั้น พ่อค้าตกลง อับดุรเราะฮฺมานเอานิ้วเปียกน้ำลายจิ้มลงไปในเมล็ดพืช แล้วเมล็ดพืชที่ติดนิ้วมาก็คือทุนก้อนแรกของอับดุรเราะฮฺมาน ผมไม่ได้จะมาเล่าเรื่องราวที่เป็นที่รับรู้กันทั่วไป เพราะใครๆก็เคยอ่านกันมาแล้ว แต่จะเล่าเบื้องหลังให้ฟัง สงสัยกันไหมว่า ทำไมอับดุรเราะฮฺมานจึงถามซะอฺว่าตลาดอยู่ที่ไหน เขาแค่อยากรู้สถานที่ตั้งของตลาดแค่นั้นหรือ คำตอบคือไม่ อับดุรเราะฮฺมานถามเพื่อที่จะไปเรียนรู้ตลาดด้วยตัวของเขาเอง! เขาต้องการไปสังเกตสังกาว่าที่ตลาดเขาขายอะไรกัน ลูกค้ามีใครบ้าง พ่อค้าแม่ค้าคือใคร มีวิธีทำมาค้าขายกันยังไงบ้าง ความต้องการในตลาดมีอะไรบ้าง ปริมาณความถี่ของลูกค้าเป็นอย่างไร เมื่อเดินไปตลาด จนรู้ตลาดทะลุปรุโปร่ง อับดุรเราะฮฺมานก็ตัดสินใจเลือกว่าจะขายอะไร เมืองมาดีนะฮฺในสมัยพันกว่าปีก่อน สินค้าที่มีขายกันโดยทั่วไปคือ เสื้อผ้า เนย ธัญพืช แป้ง เครื่องใช้ในครัวและน้ำหอม เพราะศึกษาตลาดมาอย่างดี อับดุรเราะฮฺมานจึงตัดสินใจเลือกขายเนย! หากวิเคราะห์ดูดีๆจะเห็นเหตุผลเบื้องหลังการตัดสินใจครั้งนี้ ข้อแรก จากสินค้าที่มีขายในมาดีนะฮฺ เนยคืออาหารเพียงอย่างเดียว และอาหารยังไงก็ขายได้ เพราะจะเศรษฐกิจตกต่ำขนาดไหน คนก็ต้องกิน ข้อสอง เหตุที่ขายเนยเพียงเดียว ไม่ขายสินค้าหลายๆอย่างในตอนเริ่มต้น ก็เพื่อความสะดวกในการทุ่มเทสรรพกำลังในการทำการตลาด และจดจ่อกับการพัฒนาคุณภาพของเนยให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งหากในตอนเริ่มต้นธุรกิจอับดุรเราะฮฺมานมีสินค้าอยู่ในมือเยอะแยะมากมาย ก็อาจจะไม่มีตัวไหนเลยที่เป็นเรือธงบุกตลาด และอาจไม่มีเวลาไปพัฒนาคุณภาพของสินค้าตัวไหนเลย ข้อสาม การเริ่มต้นเล็กๆแบบนี้เป็นการลดขนาดความเสี่ยงลง ให้เหลือแต่ความเสี่ยงที่คำนวณได้ และข้อสี่ รายใหญ่มักดูเบารายเล็ก การที่อับดุรเราะฮฺมานบินเอาฟ์เริ่มต้นจากธุรกิจขนาดย่อมๆ ทำให้เจ้าตลาดที่ค้าขายเนยไม่มองว่าเขาเป็นคู่แข่ง กระทั่งอับดุรเราะฮฺมานสามารถสร้างฐานลูกค้าของตัวเองได้ เจ้าตลาดถึงเริ่มจะรู้ตัว แต่นั่นก็สายไปแล้ว เพราะตอนนั้นขนาดธุรกิจของอับดุรเราะฮฺมานก็ใหญ่โตจนสามารถต่อกรกับธุรกิจรายใหญ่ได้แล้ว โดย ชุมพล ลาวัง ที่มา นิตยสารริสกี [email protected] |