.... ไม่รุ้ว่าเกิดเรื่องราวแบบนี้กับครอบครัวผมได้อย่างไร??

ไม่เคยคิดว่า เรื่องราวแบบนี้จะมาเกิดกับคนในครอบครัวตัวเองเลย??

ไม่เคยคิดมาก่อนว่า...ทำไมต้องมาเป็นครอบครัวของตัวเอง??

ไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองต้องมาส่งเมล์แบบนี้ เมล์ที่ขอความช่วยเหลือ Forward mail ต่อๆ กันไป

ครอบครัวผมมีแต่ให้ ไม่เคยมีศัตรูกับใครมาก่อนเลย  แล้วทำไมมันต้องเกิดเรื่องบ้าๆแบบนี้ !!

เคยคิดว่ามันมีแต่ในละครและนิยาย  แต่มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับครอบครัวผมเอง

ไม่แปลกที่ใครๆบอกว่า..  "ชีวิตจริงน้ำเน่ายิ่งกว่าในละครหรือนิยายอีก"

.....เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันอังคารที่ 28 กรกฎาคม 2552 ที่ผ่านมานี่เอง

น้องชายผม ชื่อ "เด็กชายมหฎีร์ ตอฮา" อายุประมาณ 12 ปี นักเรียนชั้นม.2 โรงเรียนสตรียะลา

ได้หายตัวไปจากโรงเรียน ในช่วงบ่ายของวันนั้น ในขณะที่อยู่ในโรงเรียนอย่างไร้ร่องรอย 

คนในครอบครัว คือ พ่อ แม่ และตา รู้สึกไม่สบายใจ และเป็นกังวลอย่างมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของน้องชายผม

ตัดสินใจไปแจ้งความ ขอความช่วยเหลือจากทางตำรวจ และทางโรงเรียน คณะครู อาจารย์ประจำชั้น อาจารย์ประจำวิชา 

และเพื่อนๆในห้องเรียน ต่างไม่รู้เบาะแสอะไรเลยเกี่ยวกับน้องชาย  ทำให้เบาะแสที่จะหาตัวน้องชายผมมันน้อยมาก

ตลอดจนญาติๆ ก็ช่วยกันกระจายข่าวให้มากที่สุด เพื่อหวังว่าใครจะได้เบาะแสของน้องชายผมบ้าง อย่างน้อยที่สุดก็ช่วยกันตามหา

และทำทุกวิธีที่จะได้ตัวน้องชายผมกลับมา ...กลับมาอย่างปลอดภัย และมีชีวิตอยู่!!

ซึ่งนับจากวันนั้นเป็นเวลา 14 วันแล้วที่น้องชายหายตัวไป ยังไม่กลับมา!!

กลัวว่าเหตุการ์ณมันจะเลวร้ายไปมากกว่านี้

กลัวว่าจะโดนพวกแก้งค์จับลับพาตัวเด็กไปขาย

กลัวว่าจะโดนกลุ่มโจรจับตัวไป

ยิ่งอยู่ในเขตพื่นที่เสี่ยงด้วย....

 .....มันอดคิดไม่ได้แหละครับ  ในความเป็นจริง

เพราะเราก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใครนะ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองน้องชายผมด้วย

ละหมาดขอพรจากอัลลอฮ์  ขอให้คุ้มครองน้องชายผมกลับมาอย่างปลอดภัย และมีชีวิต!!

 ...แต่เหนือสิ่งอื่นใด  คือ   ความรู้สึก!!

 ความรู้สึกของคนในครอบครัวผม พ่อ-แม่-ตา 

 หัวอกของพ่อแม่ที่ใจสลาย ที่เป็นห่วงลูกเสมอ ตลอดเวลา รักมากดั่งดวงใจ โดยเฉพาะแม่ ไปทำงานไม่ได้ เพราะเป็นห่วงลูก

หัวอกของตา คนชราคนนึง ที่อายุมากแล้ว เป็นห่วงหลานมาก และสุขภาพก็ไม่ค่อยดีนัก เฝ้ารอการกลับมาของหลานรัก

 และผมในฐานะพี่ชายคนโต เป็นห่วงน้องชายเหลือเกิน T.T

ไม่รู้จะไปตามหาน้องชายผมที่ไหน  มันมืดแปดด้านไปหมด 

 ความรู้สึกของผมตอนนี้มันกดดันที่สุดแล้วววว!!  อยากให้ทุกคนรับรู้ตรงนี้นะ

ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว   อยากจะระบาย คือมันกดดัน และความรู้สึกที่มันอยู่ในใจอ่ะ

ใครไม่เจอกับตัวเองคงไม่สามารถรับรู้ ได้ถึงความรู้สึกตรงนี้!!  ว่ามันเจ็บปวดเพียงใด..

....มันเกิดเรื่องบ้าแบบบนี้กับครอบครัวผมทำไม !!! หรือว่าพระเจ้าจะทดสอบอะไร

เมื่อต้นปี ช่วงเดือนมีนาที่ผ่านมา ครบอครัวผมเพิ่งจะสูญเสียคนที่เป็นที่รักยิ่งของทุกคน 

โดยเฉพาะผม !! มันสะเทือนใจมากที่สุด คือได้สูญเสีย ยาย ไปแล้วคนหนึ่ง 

ความเสียใจและสูญเสียของคนในครอบครัวยังไม่ทันจะหายดี 

ยังมาเกิดเรื่องบ้าบอ น้องชายผมหายตัวจากบ้านไปอีก นี่มันเกิดอะไรขึ้น!! 

ทำไมครอบครัวผมต้องมาประสบแต่เรื่องราวร้ายๆ ภายในปีนี้ด้วย ปีแห่งความเลวร้าย

.....เป็นไปได้  ขอน้องชายผมกลับมาเถอะนะ  ไม่ว่าจะวิธีการใดก็ตาม

ขอให้น้องกลับมาปลอดภัย ทุกวันนี้ผมต้องเป็นเสาหลัก ในด้านของความรู้สึก

เหมือนเราเป็นพี่ชายคนโต  ต้องเข้มแข็ง ต้องเป็นที่พึ่งของพ่อแม่ และตา 

แต่บางครั้ง ความรู้สึกลึกๆในใจ มันก็มีบางที่ต้องการใครสักคน เป็นที่ปรึกษา!!

ขอความกรุณา และขอช่วยเหลือช่วยกระจายข่าวสาร 

การหายตัวไปของน้องชายผมด้วยอีกทางนึง อย่างน้อยที่สุด 

โลกไซเบอร์ โลกที่ไร้พรหมแดนนี้ อาจจะช่วยทำให้ปาฏิหารย์เกิดขึ้น !!

ช่วยกันส่ง mail กระจายข่าวออกไปด้วยนะครับ  ผมไม่รู้จะทำวิธีการใดแล้ว

อย่างน้อย ก็ขอให้โลกไซเบอร์ อินเทอร์เน็ต ที่ไร้พรหมแดน 

เป็นสังคมแห่งการแบ่งปันความรู้สึก สังคมแห่งการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

ขอขอบคุณทุกๆ คนที่อ่าน แล้วส่งเมล์ให้ได้มากที่สุด 

***

ผู้ใดพบเห็นน้องชายผม (ในรูปที่แนบไป) ให้ช่วยติดต่อกลับมาด่วนที่เบอร์

087-9697203 เบอร์ผมเอง  อลิฟ

081-3887861  เบอร์คุณพ่อ

086-2879229  เบอร์คุณแม่

073-217088 เบอร์บ้าน

ขอบคุณจากใจจริง