|
ระแวงไม่ใช้ ใช้ไม่ระแวง คุณสมบัติเด่นข้อสำคัญของท่านหญิงคอดียะฮฺ ภรรยาคนแรกของนบีมุฮัมมัด ซ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ในฐานะของการเป็นนักธุรกิจคือการใช้คน เป็นคุณสมบัติเดียวกับที่ซุนกวนมี! ซุนกวนแห่งสามก๊ก เป็นผู้นำแห่งง่อก๊กที่สานงานต่อจากพ่อและพี่ เมื่อซุนเซ็กผู้พี่เสียชีวิต ซุนกวนเองยังเป็นแค่หนุ่มไร้ประสบการณ์ แต่ต้องมารับงานใหญ่เป็นเจ้าของกิจการและซีอีโอแทนพี่ ลูกน้องเก่าของพี่ชายต่างเก่งกล้าสามารถ แต่ใช่ว่าจะเป็นงานสบายของซุนกวน เพราะในสมัยนั้นไม่มีก๊กไหนใหญ่อย่างแท้จริง บรรดาขุนศึกต่างพร้อมจะแปรพักตร์ได้เสมอ ซุนกวนเลือกแล้วเลือกอีกเพราะคนเก่งก็อาจจะทรยศได้ สุดท้ายเขาเลือกจิวยี่ คนที่พี่ชายแนะนำก่อนตาย อีกคนคือโลซก ขุนนางฝ่ายบุ๋นระดับกลางที่ซมซานมาเข้ากับซุนกวน กรณีจิวยี่ ซุนกวนเลือกตามคำแนะนำของพี่ชาย ข้อนี้จึงเป็นไหวพริบและสายตาของซุนเซ็กเป็นสำคัญ ส่วนกรณีโลซก ต้องยกความดีความชอบให้กับซุนกวนล้วนๆ ที่มองเห็นเพชรที่กองอยู่ในตม ซึ่งบทบาทของโลซกจะโดดเด่นมากในการเจรจาต่อรองชิงไหวชิงพริบกับมือดีอย่างขงเบ้ง แต่สิ่งที่ต้องยกความดีความชอบให้กับซุนกวนเต็มๆก็คือ การกล้าได้กล้าเสีย และมอบอำนาจเบ็ดเสร็จเต็มที่ด้านการทหารให้กับจิวยี่ ส่วนด้านบริหารราชการแผ่นดินยกให้กับโลซก โดยตัวเองนั่งดีดขิมกินชาอยู่ที่บ้าน ซึ่งสำนวนของยาขอบเรียกว่า ระแวงไม่ใช้ ใช้ไม่ระแวง ท่านหญิงคอดียะฮฺก็ใช้วิธีนี้ในการบริหารธุรกิจเช่นกัน! เนื่องจากนางเป็นหญิงหม้ายตัวคนเดียว จึงเป็นการลำบากหากจะต้องเดินทางไกลเพื่อคุมกองคาราวานสินค้าไปท่ามกลางทะเลทราย นางจึงใช้วิธีจ้างชายหนุ่มจากในเผ่าและมอบอำนาจควบคุมกองคาราวานและติดต่อค้าขายแทน ขณะเดียวกันชายที่ชื่อมุฮัมมัด บินอับดุลลอฮฺ ก็ขึ้นชื่อลือชาในเรื่องของความซื่อสัตย์และความไว้วางใจได้ เมื่อสืบประวัติได้พอสมควร ท่านหญิงคอดียะฮฺก็ตัดสินใจด้วยข้อมูลทั้งหมดเลือกนบีมุฮัมมัด ซ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ให้เป็นผู้นำกองคาราวานไปค้าขายที่เมืองชาม (แถบซีเรียปัจจุบัน) โดยมอบอำนาจการจัดการทั้งสิ้นทั้งปวงให้ จนกระทั่งตามมาด้วยการค้าขายที่วางอยู่บนความโปร่งใสและไม่เอารัดเอาเปรียบ จนใครๆต่างก็เฮโลมาทำการซื้อขายด้วย เพราะมั่นใจได้ว่าทำมาค้าขายกับคนๆนี้แล้วไม่โดนเอาเปรียบแน่ๆ การเป็นคนซื่อสัตย์และโปร่งใสกลายเป็นการตลาดที่แตกต่าง เพราะตอนนั้นพ่อค้าบนแผ่นดินอารเบีย ใครๆก็โกงกันทั้งนั้น และเทคนิคการทำธุรกิจง่ายๆแบบนี้จึงทำให้กองคาราวานของท่านหญิงคอดียะฮฺที่มีซีอีโอชื่อมุฮัมมัด ประสบความสำเร็จจนใครๆต่างก็ทึ่ง แต่ถึงจะใช้โดยไม่ระแวง แต่ในแง่ของการบริหารงานก็ต้องส่งคนเก่าไปร่วมบริหารด้วย ท่านหญิงคอดียะฮฺส่งมัยซาเราะฮฺบ่าวคนสนิทของนางให้ตามไปคอยเป็นผู้ติดตาม คอยให้ความช่วยเหลือและให้คำปรึกษา เพราะท่านนบีเป็นหน้าใหม่สำหรับกองคาราวานนี้ วิธีระแวงไม่ใช้ ใช้ไม่ระแวงนี้ก็เคยมีคนๆนึงใช้ได้ดี แต่ก็มีข้อผิดพลาดบางประการ จนแทบจะต้องเสียกิจการของตัวเองไป คนๆนั้นคือบุญชัย เบญจรงคกุลแห่งแทค บุญชัยมอบหน้าที่การบริหารงานให้อยู่ในการดูแลของภูษณ ปรีย์มาโนช โดยตัวเองไม่เข้ามาล้วงลูกเลย เพราะไว้ใจในฝีมือของภูษณ ซึ่งบุญชัยก็ไม่ผิดหวัง เพราะแทคมีกำไรหลายพันล้านบาท แต่เมื่อธุรกิจตัวอื่นของบุญชัยประสบปัญหา แต่แทคกลับกำไร บุญชัยจึงจำเป็นต้องดึงธุรกิจตัวเด่นของครอบครัวกลับคืน แต่ภูษณไม่ยอมปล่อยอำนาจ เพราะแทคคือแหล่งสะสมความมั่งคั่งของเขา และพนักงานแทคตอนนั้นก็รู้จักแต่ภูษณ แต่บุญชัยคือใคร พวกเขาไม่รู้จัก สุดท้ายบุญชัยต้องนำกำลังตำรวจบุกสำนักงาน และยึดธุรกิจคืนจากลูกจ้างของตัวเอง หากบุญชัยส่งคนอย่างมัยซาเราะฮฺไปร่วมทีมสักนิด คงไม่ต้องเดือดร้อนถึงตำรวจ จนต้องขึ้นข่าวหน้าหนึ่งให้อายคนทั้งเมือง
ต่างจากท่านหญิงคอดียะฮฺเจ้าตำรับระแวงไม่ใช้ ใช้ไม่ระแวง ที่ใช้เทคนิคนี้แบบไม่มีข้อผิดพลาดเลยสักจุด โดย ชุมพล ลาวัง ที่มา นิตยสารริสกี [email protected] |
พิมพ์หน้านี้
ส่งให้เพื่อน