ชุมชนรักษ์สุขภาวะที่ลำไทร หนองจอก เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่าเป็นชุมชนมุสลิมเพียงไม่กี่ที่ๆมีโฮมสเตย์ด้วย หลายคนคงเกิดคำถามว่า การมีโฮมสเตย์ในชุมชนไม่ก่อให้เกิดปัญหาหรือ แต่ อ.สมชาย สมานตระกูล ประธานชุมชนบอกว่า หากเรามีการจัดการที่ดี มันก็ไม่ก่อปัญหา แต่กลับจะกลายเป็นการสร้างการพัฒนาให้เกิดขึ้นในทุกองคาพยพของชุมชน

                “โฮมเสตย์เป็นเครื่องมือในการพัฒนาคนในชุมชน เพราะว่าการที่เราจะรับบุคคลภายนอกเข้ามา เราต้องเตรียมตัวให้พร้อม เตรียมบ้าน เตรียมสถานที่ เตรียมอาหาร เตรียมการรับ อันนี้ก็เป็นการพัฒนาคนภายในบ้านเรา ถ้าเรามีการพัฒนาคนในบ้านเราได้ มันหมายถึงเราเตรียมตัวที่จะรับคนภายนอกได้ และก็หมายถึงว่าเราต้องมีความพร้อมแล้ว”

                ความพร้อมในที่นี่ไม่ใช่เพียงแต่ภายนอกเท่านั้น คนในชุมชนจะต้องเตรียมความพร้อมในตัวเองด้วย ทั้งการเรียนรู้ในเรื่องมนุษย์สัมพันธ์ รู้จักวิธีการพูด วิธีต้อนรับ วิธีเชิญชวน เพราะนอกจากบทบาทมัคคุเทศน์แล้ว หลายครั้งตัวชาวบ้านเองนี่แหล่ะที่จะต้องสวมบทบาทวิทยากรไปในตัวด้วย

                นั่นจึงทำให้ชาวบ้านตาสีตาสาธรรมดาๆรับบทบาทเป็นปราชญ์ชาวบ้านไปในตัวด้วย

                ข้อดีของการทำโฮมสเตย์นั้น อ.สมชายบอกว่าข้อแรกเลยคือ การสร้างจิตสำนึกในการพัฒนาให้แทรกซึมไปในทุกผู้คนในสังคม

                “การที่จะทำให้คนเขามีจิตสำนึกในการพัฒนาได้มันต้องรู้จักการใช้ชีวิตที่แท้จริง เมื่อก่อนเขาอาจจะมาแค่เยี่ยมแล้วก็กลับ มันก็จะได้แค่ภาพมันไม่ได้จิตวิญญาณไม่ได้จิตสำนึก แต่ถ้าลองเขาได้มานอนหรือมาพักหรือได้มาคุยมากขึ้นกว่านี้ เขาก็ได้โอกาสที่เราจะซึมซับมากขึ้น”

                โฮมสเตย์ของชุมชนลำไทรยังไปก้าวไปไกลกว่าคำว่าสมานฉันท์ที่สังคมทั่วไปเขาพูดกัน

                “คนที่มาพักที่นี่ เขาต้องเรียนรู้ว่า เขาจะอยู่ยังไงกับครอบครัวชาวบ้านที่เป็นมุสลิม โดยเราจะมีการแนะนำปฐมนิเทศน์บอกกล่าวเขา เขาก็ต้องปรับตัว มันก็กลายเป็นพัฒนา2ส่วนเลย พัฒนาคนในชุมชน และพัฒนาคนอื่นให้รู้ว่าชุมชนเราเป็นชุมชนอย่างไร มีกิจกรรมอะไรและอยู่อย่างไร และมุสลิมปฎิบัติตนอย่างไร ถึงแม้คนนั้นจะเป็นคนต่างศาสนากัน เขาก็ได้รับรู้ร่วมกัน”

                ข้อดีอีกข้อของโฮมสเตย์คือการเป็นแหล่งสร้างรายได้ให้กับชุมชน ซึ่งนอกจากรายได้จากค่าที่พักและค่าอาหารแล้ว ตัวชุมชนเองก็สร้างผลิตภัณฑ์ต่างๆของชุมชนขึ้นมา ซึ่งก็เป็นธรรมดาที่ผู้มาเยือนจะจับจ่ายกลับไปเป็นของที่ระลึกอย่างแน่นอน

                อ.สมชายเล่าว่า มีบางครั้งที่ผู้มาเยือนแต่งตัวเหมือนอยู่บ้านจริงๆ โดยใส่กางเกงขาสั้นเดินเฉิดฉายไปในโฮมสเตย์ เพราะนั่นคือชุดอยู่บ้านของเขา ทางชาวบ้านจึงต้องให้คำแนะนำไปว่า ขอบเขตของศาสนาอิสลามนั้นการแต่งกายคืออย่างไร ถึงไม่คลุมฮิญาบ แต่ควรจะต้องปกปิดถึงระดับไหน

                นอกจากการแต่งกายแล้ว โฮมสเตย์แบบมุสลิมแห่งนี้ก็ยังมีกฎระเบียบตามแนวทางของมุสลิมต่างด้วยเช่น การใช้เสียงหรือวาจา งดการทานอาหารที่ไม่ฮาลาลและอบายมุขทั้งหลาย งดสิ่งเสพติดทั้งหลายโดยเริ่มตั้งแต่บุหรี่ไปเลย สัตว์เลี้ยงทั้งหลาย อาหารที่มุสลิมรับประทานไม่ได้ ก็ไม่ให้นำเข้ามา

                จากข้อนี้โฮมสเตย์จึงมีอีกบทบาทในการเผยแผ่อิสลามไปในตัวด้วย!

                “บ้างครั้งเขาอาจจะไม่รู้ว่าเรามีสิ่งต้องห้ามอะไรบ้าง เราก็ตั้งกฎระเบียบไว้ นั่นจึงทำให้เกิดการเรียนรู้อิสลามผ่านการใช้ชีวิตไปโดยปริยาย เพราะสังคมมุสลิมเป็นสังคมซึ่งคนอื่นหาโอกาสเรียนรู้ยาก เขาเห็นแต่ผิวเผิน แต่การที่เขาได้มาเห็นเราตื่นละหมาด ได้เห็นว่ามุสลิมนั้นจริงๆแล้วปฎิบัติตัวอย่างไร”

                จากตรงนี้จึงเหมือนกับว่าชาวชุมชนรักษ์สุขภาวะลำไทรพัฒนาได้นำการใช้ชีวิตของพวกเขามาดะวะอ์ให้พี่น้องต่างศาสนิกได้รับรู้ โดยเป็นการนำคำสอนอิสลามจากตัวอักษรมาทำให้คนอื่นได้เห็นอย่างเป็นรูปธรรม